Siemka!

  Jestem Natalka, mam 16 lat i chodzę do drugiej klasy liceum. Z trampoliną jestem związana już od dziecka, gdy uczestniczyłam na feriach lub półkoloniach letnich z klubem dziecięcym. Na trampolinę młodzieżową trafiłam dzięki mojemu znajomemu, który mi o niej przypomniał. 

Będąc w niej od razu poczułam się jak w domu, dzięki atmosferze i ludziom, którzy tam byli. W tamtym czasie był organizowany wyjazd na termy oraz paintball wraz z nocowaniem, zapisałam się od razu i nie żałuję tego. Poznałam bliżej tych ludzi, poczułam się chciana. Wiedziałam, że to miejsce dla mnie, dlatego zostałam.

Jestem wdzięczna trampolinie za to jakich ludzi postawiła mi na drodze. Poznałam tam osoby, które są teraz moimi prawdziwymi przyjaciółmi i nie boję się, że mnie wystawią albo wbiją nóż w plecy. Są to ludzie szczery, prawdziwi i otwarci. 

Trampolina otworzyła mi również mnóstwo ścieżek i możliwości rozwoju. Dzięki warsztatom z fotografii odkryłam, że to jest to z czym chce wiązać moją przyszłość. 

Odkryłam również zamiłowanie do sprzętu typu: nagłośnienie, oświetlenie, transmisja. Z osoby, która nic nie ogarniała w tym temacie, dzięki pomocy innym osobą posiadam taką wiedzę, która pozwala mi teraz uczyć innych.

Trampolina zmieniła moje życie o 180 stopni i nie żałuję tego, że tam przyszłam. Dzięki trampolinie jestem zupełnie inną, lepszą, osobą, z którą ludzie teraz chcą spędzać czas ze względu na to jaka jestem. 

Jeśli ty czujesz się zagubiony lub potrzebujesz z kimś pogadać, serio polecam wbić na trampolinę. Zawsze znajdzie się jakiś wolontariusz, z którym będziesz mógł/mogła porozmawiać.